Nazwa łacińska: Botrytis cinerea
Szara pleśń rzepaku
Szara pleśń rzepaku, wywoływana przez grzyb Botrytis cinerea, to powszechna choroba występująca w uprawach rzepaku ozimego i jarego. Patogen atakuje różne części rośliny, w tym liście, łodygi, kwiaty i łuszczyny, prowadząc do ich gnicia i osłabienia roślin. Charakterystycznym objawem są brunatnoszare, wodniste plamy pokryte szarym, pylącym nalotem grzybni.
Choroba rozwija się najczęściej w warunkach wysokiej wilgotności i umiarkowanych temperatur (15–20°C), szczególnie po długotrwałych opadach. Wzmożone ryzyko występuje w gęstych zasiewach oraz przy nadmiernym nawożeniu azotowym, które osłabia naturalną odporność roślin.
Zapobieganie szarej pleśni opiera się na stosowaniu odpowiednich praktyk agrotechnicznych, takich jak prawidłowy płodozmian, unikanie nadmiernej gęstości siewu oraz optymalne nawożenie. W ochronie chemicznej skuteczne są fungicydy o szerokim spektrum działania, stosowane w okresach szczególnego zagrożenia infekcją. Wczesne rozpoznanie choroby i odpowiednie działania pozwalają ograniczyć straty plonów i utrzymać wysoką jakość nasion.