Nazwa łacińska: Plantago major L.
Babka zwyczajna
Babka zwyczajna
Siewka: liść prosty podługowaty, bez włosków, ogonki zrośnięte u nasady. Babka zwyczajna osiąga wysokość ok. 5 – 30 cm. Roślina wykształca wiązkowy system korzeniowy, wyrastający z krótkiego podziemnego kłącza. Łodyga u Plantago major jest silnie skrócona, wyrasta z niej rozeta liściowa o dużych, owalnych, jajowatych lub sercowatych u podstawy liściach. Babka zwyczajna zakwita w maju i kwitnie do września. Roślina wytwarza drobne brunatno-zielone lub biało-żółte kwiaty, które zebrane są w długi kwiatostan na szczycie sztywnej, wzniesionej łodygi. Po zapyleniu, kwiaty przekształcają się w torebki nasienne, z których każda zawiera błyszczące czerwonobrunatne nasiona, długo zachowujące zdolność kiełkowania.
Klasa, grupa biologiczna
Dwuliścienne, wieloletnie
Warunki rozwoju
Babka zwyczajna występuje na stanowiskach wilgotnych, preferuje gleby cięższe, gliniaste i zasobne w azot.
Profilaktyka i zwalczanie
Dbanie o czystość materiału siewnego, wczesne podorywki, bronowanie, wykaszanie.