Nazwa łacińska: Tapinoma melanocephalum
Koczowniczka czarnogłowa
Koczowniczka czarnogłowa
Koczowniczki czarnogłowe są dokuczliwe dla człowieka, lecz mogą również pasywnie roznosić zarazki i zarodniki. Mrówki te mogą się łatwo rozprzestrzeniać poprzez sprzęty domowe, opakowania i doniczki.
Koczowniczki czarnogłowe są owadami społecznymi żyjącymi w koloniach średniej wielkości, które mogą liczyć do kilku tysięcy osobników. W skład kolonii wchodzą: robotnice (bezpłodne samice), płodne samce i królowe (płodne samice). W gnieździe jest zwykle wiele królowych (kolonie poliginiczne), które nie wykazują wobec siebie wrogości. Królowe mogą być zastępowane, co zapewnia kolonii nieokreślony w czasie byt. Nowe kolonie zakładane są zazwyczaj w drodze dzielenia się – „pączkowania”, czemu może sprzyjać zakłócanie spokoju gniazd. Zakładaniem nowych kolonii zajmują się dorosłe osobniki, w tym czasem królowe.
Robotnice przenoszą do nowego gniazda larwy, z których wyrosną królowe i samce. W czasie poszukiwania miejsc na nowe gniazda robotnice mogą zakładać gniazda tymczasowe. Jeśli dojdzie do tego w jakimś środku transportu, może dojść do znacznego rozprzestrzenienia się infestacji. Robotnice dostarczają kolonii pożywienia i dbają o stan gniazda. Tylko od 5 do 10% robotnic jest faktycznie zaangażowanych w poszukiwanie pokarmu. Płodne samice i samce rozwijają się z dobrze odżywionych larw. Nie widuje się latających rojów; gody odbywają się w gniazdach lub ciasnych zakamarkach budynków.