Mszyca brzoskwiniowo-ziemniaczana

Nazwa łacińska: Myzus persicae

Mszyca wielkości 2,0–2,5 mm, żółtozielona, osobniki uskrzydlone często czerwonawe. Jest to gatunek, który migruje bardzo często z brzoskwini na różne rośliny zielne, zwłaszcza: krzyżowe (Cruciferae) i psiankowate (Solanacae). Uznawany jest za jedynego w Polsce, mającego znaczenie ekonomiczne, wektora wirusa liściozwoju ziemniaka (PLRV) oraz wirusa Y ziemniaka (PVY) i nieco słabszych wirusów: M (PVM) i S (PVS). Maksymalne nasilenie występowania przypada na koniec lipca i początek sierpnia, po czym następuje szybkie zmniejszenie się liczebności mszyc na roślinach. Bezpośrednie szkody powstają w wyniku wysysania soków roślinnych, a widocznym objawem ich żerowania są zniekształcone liście, które marszczą się, stają się faliste, zagięte do środka, a w końcu całkowicie się zwijają i usychają. Mszyce, występujące masowo na spodniej stronie liści, produkują intensywnie spadź, na której rozwijają się grzyby sadzakowe w postaci czarnego nalotu.