Nazwa łacińska: Alphitobius diaperinus
Pleśniakowiec lśniący
Pleśniakowiec lśniący
Dorosłe osobniki osiągają 5,5–6,7 mm długości; ciało szerokie, owalne, lśniące ciemnobrązowe lub czarne; pokrywy (elytry): jednolicie ubarwione z umiarkowanie głębokimi bruzdkami; spód ciemny czerwono-brązowy; przednie golenie na końcu znacznie szersze.
Pleśniakowce lśniące atakują wiele magazynowanych produktów, w tym zboża, produkty mączne, nasiona oleiste, orzeszki ziemne i kości. Są ważnym szkodnikiem w budynkach inwentarskich, zwłaszcza w fermach drobiu i chlewniach. Mogą być źródłem następujących problemów:
- Przenoszenie chorób i pasożytów. Pleśniakowce są nosicielami i rezerwuarami zarazków wielu chorób drobiu, w tym choroby Mareka i rzekomego pomoru drobiu (choroby Newcastle). Są bezpośrednimi nosicielami tasiemców, glist i pierwotniaków, mogą również przenosić sprawców chorób bakteryjnych, np. bakterie Salmonella spp.
- Reakcje alergiczne u ludzi wystawionych na chinony emitowane przez pleśniakowce w reakcji obronnej.
- Dobrostan drobiu. Owady te wywołują niepokój u ptaków. Drób może się żywić larwami, co niekorzystnie wpływa na tempo procesów trawiennych, może prowadzić do zaparć. Obecność tych szkodliwych organizmów grozi ich spożyciem wraz z pokarmem. Młode, słabe pisklęta mogą być atakowane, w wyniku czego padają.
- Szkody w strukturze budynków ferm. Larwy drążą tunele w klepiskach, powodując nierówności i utrudniając utrzymanie ich w czystości. Do poważnych szkód w elementach konstrukcyjnych może dojść w wyniku drążenia przez larwy tuneli, w których się przepoczwarzają. Niewłaściwie utrzymane ściany gipsowe mogą ulegać dalszemu uszkodzeniu. Również polistyren, włókno szklane i inne materiały izolacyjne mogą być uszkadzane, co skutkuje znacznie wyższymi rachunkami za ciepło.
- Ściółka może stać się tak pylista, iż może wymagać wymiany.