Czerń krzyżowych

Patogen zimuje najczęściej w resztkach pożniwnych roślin pozostawionych po zbiorze na polu, a także w chwastach z rodziny kapustowatych, stanowiących jedno z ważniejszych źródeł rozprzestrzeniania się tej choroby. Pierwotnym źródłem infekcji są także nasiona. W okresie wegetacji zarodniki konidialne grzyba przenoszone są przez wiatr i wodę. Do masowego zakażenia roślin dochodzi wówczas, gdy temperatura powietrza wynosi 20 - 27 st. C, a okres stałego zwilżenia rośliny - co najmniej 5 godzin lub wilgotność powietrza dochodzi do 95-100% i utrzymuje się przez 18-20 godzin. Grzyby z rodzaju Alternaria powodujące czerń krzyżowych są także sprawcą zgorzeli siewek, zgorzeli podstawy główek kapusty, brązowienia róż kalafiora i brokułu. Najczęściej porażeniu ulegają dolne, starsze liście kapusty lub kalafiora. Pojawiają się na nich różnej wielkości, koncentryczne, ciemno zabarwione, otoczone najczęściej żółtawą obwódką plamy. Powierzchnię ich pokrywa warstwa mączystego, ciemnobrązowego nalotu zarodników konidialnych. Często w miejscach tych tkanka zamiera, wykrusza się, powstają otwory. Na porażonych różach kalafiora lub brokułu pojawiają się lekko zapadające, brązowe plamy, pokryte czarnym, mączystym nalotem zarodników grzyba. Infekcja róż jest zwykle powierzchniowa i nie sięga w głąb tkanek róży czy głąba.