Dziurkowatość liści drzew pestkowych

Grzyb zimuje w postaci zarodników konidialnych lub grzybni w drobnych ranach i naroślach na pędach i pomiędzy łuskami pąków. Wiosną zarodniki z poprzedniego sezonu, jak również, świeże zarodniki powstające na grzybni w ranach kory, przenoszone są w kroplach wody na wierzchołki młodych pędów i na tworzące się pąki. Zakażają również młode, rozwijające się liście. Symptomy choroby obserwowane są najczęściej na liściach, na których tworzą się drobne plamy, najpierw jasnozielone, później brunatne. Mają one regularny kształt i są wyrównane pod względem wielkości, a ich średnica wynosi najczęściej od 1,5 do 5 mm. Z czasem obumarła tkanka w miejscu plam wykrusza się i powstaje typowy obraz dziurkowatości liści. Silne porażenie liści, może stać się przyczyną ich zamierania i w efekcie może prowadzić do defoliacji drzew. Objawy na owocach występują rzadko. Na skórce owoców moreli i czereśni mogą czasami tworzyć się drobne, suche, ciemnobrunatne plamy. W miejscu plam skórka owoców może pękać. Natomiast objawy na pędach są widoczne wczesną wiosną. Na wierzchołkach pędów mogą pojawiać się małe rany i narośla oraz wycieki gumy. Narośla na zakażonych pędach tworzą się w wyniku wzrostu tkanki regeneracyjnej, zasklepiającej ranę. Nekrozy kory najczęściej obserwuje się na pędach brzoskwiń, moreli i śliw, bardzo rzadko na wiśniach i czereśniach.