Mączniak prawdziwy zbóż i traw

Mączniak prawdziwy zbóż może zimować w postaci grzybni na oziminach i trawach wieloletnich, skąd w okresie wiosny przenosi się na zboża. Nawet krótkie okresy zwilżenia roślin przez rosę lub mgłę wystarczą do silnego rozwoju i rozprzestrzeniania się choroby. W zależności od przebiegu temperatury w okresie od 3 do 7 dni po infekcji pojawiają się na roślinach pierwsze objawy choroby. Pierwsze objawy choroby na zbożach ozimych można obserwować już jesienią. Szybki rozwój choroby następuje jednak w okresie późnowiosennym i letnim. Na liściach, pochwach liściowych, źdźbłach, przeważnie po wykłoszeniu, a niekiedy nawet na kłosach występuje początkowo biały lub szarobiały nalot złożony z grzybni i zarodników konidialnych grzyba. W okresie późniejszym nalot ten grubieje i przybiera barwę brunatno szarą z licznymi czarnymi punktami – owocnikami grzyba. Choroba opanowuje najpierw liście dolne, następnie stopniowo górne, a w sprzyjających warunkach może opanować całą roślinę łącznie z kłosem. Silnie porażone liście przedwcześnie zasychają, mogą też zamierać całe rośliny. Do charakterystycznych objawów towarzyszących porażeniu zbóż, głównie niektórych odmian jęczmienia i pszenicy trzeba zaliczyć powstawanie brunatnego przebarwienia tkanek w miejscu ich zakażenia. Są one przejawem reakcji obronnej rośliny.