Mączniak rzekomy dyniowatych

Najgroźniejsza, powszechnie występująca choroba ogórków uprawianych w polu i pod osłonami. Sprawca choroby, organizm grzybopodobny najprawdopodobniej nie może przetrwać zimy w naszych warunkach klimatycznych. Podczas wegetacji zarodnie infekcyjne sprawcy choroby przenoszone są przez wiatr na duże odległości. Choroba może występować epidemicznie. Rozwojowi patogenu sprzyjają chłodne i wilgotne noce (temp. 15-16 st. C), długo utrzymująca się nocna mgła oraz słoneczne dni z temperaturą 20-25 st. C. Sprawca choroby atakuje głównie liście ogórka, w wyniku, czego pojawiają się na nich początkowo oliwkowozielone kanciaste rozjaśnienia, ograniczone nerwami. W okresie dużej wilgotności powietrza i zwilżenia liści rosą, w obrębie przebarwionej tkanki po dolnej stronie blaszki widoczne są obfite skupienia brunatno-fioletowych zarodników konidialnych. W krótkim czasie plamy żółkną i brązowieją. Począwszy od liści stopniowo zasycha cała roślina.