Mszyca wiśniowo-przytuliowa

Jest to półkolista, błyszcząca mszyca o długości 1,8-2,4 mm. Bezskrzydłe samice są czarne, a larwy brunatne. Jaja są owalne, czarne i błyszczące. Wiosną mszyca żeruje na czereśni i wiśni, a latem na przytuli i przetaczniku. Zimują jaja na pędach w pobliżu pąków. Na wiśniach może rozwinąć się 10-13 pokoleń, a na czereśni 6-7 pokoleń tej mszycy. Licznemu występowaniu mszycy wiśniowo-przytuliowej sprzyja wczesna, ciepła wiosna z opadami. W wyniku żerowania tej mszycy następują duże szkody w szkółkach oraz młodych nasadzeniach. Szkodnik ten tworzy kolonie w wierzchołkowej części młodego pędu. Jego wzrost zostaje zahamowany, a liście marszczą się i skręcają spiralnie, tworząc tzw. gniazda. Silnie uszkodzone liście zasychają i opadają. Pędy mają zahamowany wzrost i są mniej wytrzymałe na mróz. Żeruje także na szypułkach kwiatowych, ogonkach owoców oraz na samych owocach.