Opadzina liści porzeczek

Głównym źródłem infekcji pierwotnych są zarodniki workowe na opadłych, porażonych w poprzednim sezonie liściach. Podczas jednego sezonu wegetacyjnego może wystąpić kilka pokoleń stadium zarodników grzyba. Rozwojowi choroby sprzyjają temperatura powietrza w zakresie 16 - 20 st. C oraz częste opady deszczu w okresie od maja do lipca. W czasie suchej i upalnej pogody nie dochodzi do infekcji. Objawy choroby występują na wszystkich organach nadziemnej części krzewów, przede wszystkim na liściach, ogonkach liściowych, pędach, rzadziej na owocach. Pierwsze objawy są widoczne wczesną wiosną na dolnych liściach w postaci pojedynczych, początkowo chlorotycznych, potem ciemnobrązowych, drobnych plam. Następnie, w wyniku infekcji wtórnych, liczba plam gwałtownie wzrasta i objawy choroby mogą wystąpić na wszystkich liściach krzewu. Na plamach, głównie na dolnej stronie liścia, widoczne są liczne nabrzmienia skórki. Silnie porażone liście żółkną i masowo opadają; już w lipcu może dojść do całkowitej defoliacji krzewów. Na ogonkach liściowych oraz na niezdrewniałych częściach pędów objawy choroby występują w postaci drobnych, nekrotycznych plam. Owoce mogą być zakażone tylko w początkowej fazie rozwoju; pojawiają się wówczas na nich małe, suche, brunatne plamy, a owoce silnie porażone najczęściej opadają.