Parch srebrzysty ziemniaka

Na powierzchni skórki patogen tworzy nieregularne plamy barwy beżowej lub jasnobrunatnej. Skórka w obrębie plamy rozwarstwia się, tworząc puste przestrzenie, które po wypełnieniu się powietrzem nadają plamom charakterystyczny srebrzysty połysk. W warunkach wysokiej wilgotności na porażonych częściach bulwy tworzy się brunatno czarny nalot, który tworzą trzonki i zarodniki konidialne. Szkodliwość choroby polega na osłabieniu kiełkowania sadzeniaków i zahamowaniu wzrostu roślin. Parch obniża także, jakość chipsów, co związane jest z trudnością złuszczania się skórki z bulw silnie porażonych i w efekcie powoduje ich ciemnienie oraz gorzkawy smak. Rozwojowi choroby w przechowalni sprzyja temperatura powyżej 3 - 4 st. C, wilgotność względna powietrza powyżej 90% oraz stosowanie wentylacji.