Perz właściwy

Doskonale radzi sobie na wszystkich typach gleb uprawnych z wyjątkiem skrajnie suchych gleb piaszczystych. Pospolity i bardzo uciążliwy chwast pól uprawnych. Rozprzestrzenia się przez nasiona dostające się do gleby wraz z ziarnem siewnym. W uprawach rolnych rozmnaża się wegetatywnie – odtwarzając się nawet z niewielkich fragmentów rozłogów. Masowo zarasta ugory i nieużytki rolne. Liście wyrastają na łodydze skrętolegle, są intensywnie zielone lub sino zielone, płaskie, równowąskie, o szerokości 4–15 mm. Otwartymi pochwami obejmują łodygę, młode pochwy liściowe są nieco owłosione, starsze są nagie. U nasady mają duże, wąskie ostrogi, sierpowato obejmujące źdźbło. Blaszka liściowa z wierzchu szorstka, z prześwitującymi nerwami, języczek liściowy krótki, delikatnie ząbkowany, przeważnie rdzawy. Kwiaty na szczycie łodygi zebrane w spłaszczone kłosy. Roślina kwitnie od czerwca do września, jest wiatropylna. Łodyga źdźbła wzniesione lub podnoszące się, nagie i gładkie, z kolankami i międzywęźlami. Osiągają wysokość 20–150 cm. Ziarniaki szaro białe lub żółtawe.