Rdza źdźbłowa zbóż i traw

Największą odporność na chorobę wykazuje pszenżyto, zaś największe szkody wyrządza na pszenicy. W największym nasileniu występuje na źdźbłach. Żywicielem pośrednim jest berberys, na którym rozwijają się bazydiospory oraz później urediniospory, które infekują zboża i trawy. Chorobę w łanie roznoszą urediniospory. Zimujące zarodniki przetrwalnikowe to teliospory. Na porażonych częściach roślin pojawiają się wąskie, podłużne, pęcherzykowate wzniesienia. Po kilku dniach skórka w miejscach wzniesień pęka i odsłania rdzawobrunatne, pylące poduszeczki (uredinia z urediniosporami). Sprzyjające warunki rozwoju to obecność w sąsiedztwie łanu berberysu oraz wysokie nawożenie azotem. Końcowym efektem jest spadek ilości i jakości plonu.