Sucha zgnilizna kapustnych

Pierwotnym źródłem infekcji jest gleba, w której grzyb zimuje na resztkach pożniwnych roślin oraz nasionach. W okresie produkcji rozsady pierwsze symptomy choroby pojawiają się dopiero po 2-3 tygodniach od siewu nasion. Podczas podlewania siewek lub starszej rozsady patogen z wodą przenoszony jest na zdrowe rośliny. Siewki zakażane są także w czasie pikowania. W warunkach polowych patogen przenosi się wraz z wodą podczas ulewnych deszczów, w trakcie prac pielęgnacyjnych i na narzędziach uprawowych. Choroba występuje w rejonach uprawy warzyw kapustnych i rzepaków. Miejscem infekcji jest zwykle część podliścieniowa łodygi oraz liście. Pierwsze symptomy to pojawiające się w tych częściach rośliny owalne, zapadające, jasnobrązowe z czasem powiększające się plamy. Chorobowo zmieniona tkanka zasycha, przybierając postać zrakowaciałych wgłębień otoczonych czarną lub purpurową obwódką. W późniejszej fazie rozwoju patogenu, w miejscach zrakowaceń pojawiają się skupienia czarnych punkcików (piknidia), będących owocnikami tego grzyba. Z szyjki korzeniowej porażonych roślin mogą wyrastać liczne korzenie przybyszowe, umożliwiające roślinie przetrwanie.